Gdzie kucharek sześć, tam potrzeba 200 mkw.

Young Engineers fit for a Prince

00:00

03:42

1.0x

O tym, czy projektowane wnętrze kuchni sprawdzi się w swojej roli decydują nawet najdrobniejsze szczegóły. Najważniejsze jest kilka czynników m. in. wielkość powierzchni zaplecza produkcyjnego, (czyli kuchni) oraz wysokość kosztów zakupu urządzeń gastronomicznych. Bez oszacowania tych parametrów, biznesplan i koncepcja inwestycji gastronomicznej pozostaje pod znakiem zapytania.

Cena projektowana

Wskaźnikowy system oszacowania parametrów, który tu podaję, opracowaliśmy w oparciu o analizę ponad 100 obiektów gastronomicznych, dla których przez ostatnie 7 lat wykonywaliśmy projekty technologiczne kuchni i dostarczaliśmy urządzenia gastronomiczne. Przygotowując kalkulację kosztów wyposażenia gastronomicznego wzięliśmy pod uwagę średni standard urządzeń dostępnych na polskim rynku (około 40 proc. kosztów przeznaczonych na zakup urządzeń i mebli stanowią urządzenia termiczne oraz maszyny do mycia naczyń i szkła pochodzące z importu). Z kolei, meble ze stali nierdzewnej, chłodnictwo, maszyny wieloczynnościowe, a także pozostały sprzęt ujęty w budżecie są produktami polskimi – w większości przypadków tańszymi od zagranicznych odpowiedników. Dzięki tym założeniom, można określić średnią kwotę, jaką trzeba zainwestować w kupno wszystkich niezbędnych elementów zaplecza gastronomicznego. Wynosi ona 1000 zł/ 1mkw. powierzchni kuchni.

Posiłki policzone

Przed rozpoczęciem prac nad projektem warto też określić optymalną wielkość produkcji, czyli ustalić, ile posiłków będzie przygotowywane w kuchni w ciągu jednego dnia. W zależności od liczby wydawanych porcji, obiekty zostały podzielone na trzy grupy. Od tego, którą opcję wybierze przyszły właściciel restauracji, zależą również dalsze etapy przedsięwzięcia i analizy prawdopodobnych wydatków. Należy jednak pamiętać, że w projekcie musi znaleźć się określony typ pomieszczeń. Przepisy Prawa Żywnościowego szczegółowo określają wymagania dotyczące wewnętrznego rozkładu zaplecza gastronomicznego: od zmywalni, po szatnie i tzw. ciągi technologiczne. Można zrezygnować z niektórych pomieszczeń (a tym samym zaoszczędzić na powierzchni i kupnie wyposażenia), jeśli restaurator z góry założy, że posiłki będą przygotowywane na bazie gotowych składników (pozwala to wyeliminować część magazynową, która zwykle zajmuje najwięcej powierzchni). Innym wyjściem z sytuacji jest założenie, że dostawa surowców odbywać się będzie w oparciu o obrane warzywa i ziemniaki, co pozwala ograniczyć powierzchnię magazynowo-produkcyjną. Przy małej liczbie posiłków można dodatkowo zrezygnować z magazynu opakowań zwrotnych i pomieszczeń, gdzie przechowywane są produkty wymagające niskich temperatur (tyle, że trzeba je potem kupować na bieżąco). Nie należy jednak przesadzać z technologicznymi „uproszczeniami”. Lepiej też nie oszczędzać na ilości miejsca. Wielkość oraz rozkład wnętrza decyduje o organizacji i sprawności przebiegu pracy m.in. pod kątem zaopatrzenia i magazynowania. Dodatkowo, dobrze zagospodarowana przestrzeń w przyszłości jest gwarantem szybkiej i sprawnej pracy w danym obiekcie.

dr inż. Barbara Koziorowska, prezes BRI Sp. z o.o.