Projekt ustawy o podpisie elektronicznym

Young Engineers fit for a Prince

00:00

03:42

1.0x

Dnia 6 lutego 2001 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o podpisie elektronicznym. Twórcy projektu ustawy postawili sobie za cel zwiększenie bezpieczeństwa obrotu na stronach WWW. W projekcie zrównano czynności elektroniczne – pod pewnymi warunkami - z czynnościami prawnymi dokonanymi w formie pisemnej.

Według twórców projektu podpis elektroniczny będzie bezpieczniejszy niż podpis odręczny. Umożliwi niepodważalne oznaczenie czasu złożenia podpisu, a tym samym wykluczy wielokrotne wprowadzenie do obiegu tego samego podpisanego kiedyś dokumentu, ponadto uwierzytelni osobę, która go używa, umożliwiając weryfikację składającego podpis przez osobę trzecią, w szczególności przez kontrahenta, uniemożliwi też podpisującemu zaprzeczenie złożenia podpisu oraz uniemożliwi zmianę podpisywanych danych. Wiarygodność podpisów elektronicznych zabezpieczają określone w ustawie podmioty świadczące usługi certyfikacyjne. Zgodnie z propozycją rządu, wytwarzaniem podpisów nie kwalifikowanych będą mogły zajmować się zarówno osoby fizyczne, jak i prawne. Podmioty te będą wydawać certyfikaty z prywatnymi podpisami. Będzie to zaświadczenie z imieniem i nazwiskiem osoby, ale bez informacji, które w przypadku kradzieży mogłyby zostać wykorzystane.

Według wstępnych założeń autorów projektu, ustawa o podpisie elektronicznym miałaby wejść w życie z dniem 1 lipca 2001 r. Najpierw musi się nią zająć Sejm i Senat, a następnie podpisać Prezydent.