Skargą i wnioskiem w biurokrację

Young Engineers fit for a Prince

00:00

03:42

1.0x

Dnia 6 lutego 2002 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. o organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków [Dz. U. z 2002 r., nr 5, poz. 46]. Rozporządzenie zostało wydane na podstawie art. 226 kodeksu postępowania administracyjnego. Przepisy rozporządzenia stosuje się do skarg i wniosków składanych do organów państwowych, organów jednostek samorządu terytorialnego oraz organów samorządowych jednostek organizacyjnych, a także do organizacji i instytucji społecznych, jeśli pozostają w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej.

Zgodnie z par. 3 rozporządzenia przyjmowanie i koordynowanie rozpatrywania skarg i wniosków powinno być powierzone wyodrębnionej komórce organizacyjnej lub imiennie wyznaczonym pracownikom W siedzibie każdej ww. jednostki, w widocznym miejscu, powinna być umieszczona informacja o komórce organizacyjnej lub wyznaczonych pracownikach przyjmujących oraz rozpatrujących skargi i wnioski.

Skargi i wnioski można wnosić pisemnie, telegraficznie, za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej, a także ustnie do protokołu. W przypadku zgłoszenia ustnego przyjmujący zgłoszenie sporządza protokół, który podpisują zarówno wnoszący skargę lub wniosek, jak i przyjmujący zgłoszenie. Skargi wniesione anonimowo pozostawia się bez rozpoznania. Jeżeli treść skargi jest niejasna, jej adresat musi wezwać autora do złożenia, w ciągu siedmiu dni, wyjaśnienia lub uzupełnienia. Ma obowiązek pouczyć go, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie sprawy bez rozpoznania.

Jeżeli rozpatrzenie skargi lub wniosku wymaga uprzedniego zbadania lub wyjaśnienia sprawy, organ właściwy do rozpoznania skargi lub wniosku zbiera niezbędne informacje. W tym celu może zwrócić się do innych organów o przekazanie potrzebnych materiałów i wyjaśnień.